Ayrılık nemiyle gözlerin dolup

Ayrılık nemiyle gözlerin dolup
Yaşların dökerek gittin sevgilim
Güneşinden mahrum bir çiçek olup
Boynunu bükerek gittin sevgilim

Bak açtın gönlüme hasret çağını
Önüme set yaptın çöl batağını
Kedere hapsedip hüzün ağını
Üstüme çekerek gittin sevgilim

Sanma ki sevdamız bir gün bitecek
Korkma, ne kaybolup nede yitecek
Şu gönlüme hasret gülü bitecek
Tohumlar ekerek gittin sevgilim

Ta göğsüme indi gözümün yaşı
Ümitlerin bana tek sabır taşı
Ölmeyen sevgine delil naaşı
Gönlüme dikerek gittin sevgilim

Gayri anlatmaya yetmiyor ki söz
Varlığıma candın görmem için göz
Ruhsuz bedenime olmuşken bir öz
Sanki de sökerek gittin sevgilim EFECAN