Ayrılık

gün doğumlarında güneş yüzlü çocuklar
içimde misketler oynuyor
daracık sokaklarda küfürlü ağızlar
gecelerce demleniyor
ki hüzünlü papatyalar
sapsarı bozkırlarda
sessizce soluyor

ve sen politikacı kardeşim
ne zaman yan yana düşünsem bizi
biliyorsun kalbim acıyor
yapayalnız çimenlerde
zorla mı
sana küskün konuşmuyor

nasıl olsa diyorum
karnın tok sırtın pek
yeğniksin yani

ama bir an olsa da düşün
vernikli masalarında
altın yaldızlı porselen tabaklarında
kaşıklarken mantarlı sıcak çorbanı
bir an olsa da düşün
dudakları çatlak topraklarda
aç çocuklar ölüyor
reçetesiz ve ateşler içinde
sana lanet ederken analar
ruhun duymuyor
kireçli odalardan
göçmen kuşlar gibi
bereketli iklimlere
sayısız melekler uçuyor

Necmi Dayan