Bak kızım !

O koLuna taktığın çocuk benide severdi. Her sabah ben uyanmadan uyanır ‘günaydın’ mesajları atardı ve yine günü ‘iyi geceler’ mesajıyla bitirirdi. Ben onu bir karış etek giyip, dudağından öpüp, koynuna girerek kendime aşık etmedim. Ben onun o güzel gözlerine bakmaya kıyamaz elini tutmaya çekinirdim. Belkide bu yüzden bitti bu aşk, varsın bitsin. Aşk dokunmak, aşk öpmek, aşk birinin koynuna girmek değildir. Aşk güven, cesaret, yürek ister. Ben aşkı sokaklarda yada birinin koynunda öğrenmedim. Gece başımı yastığa koyduğumda gözlerimden akan her bir damlada öğrendim eğer sizin aşk dediğiniz kalbe değilde ten’e dokunmaksa istemem, uzak olsun aşk dediğiniz illet…