Başucumda Seni Bıraktım

Ardımda seni bıraktım.
Yüreğimde yalnızlık…
O sokağın başlangıcında.
Bir akşamüstü zamanında.
İkiye bölündüğümüz bir gündü.
Bir veda etmeydi belki altı üstü.
İlk defa gözlerini benden kaçırmadın.
O sonbahar anlarında.
Şehir baştan başa sarhoştu.
Adımlar attım korkular üzerinden.
Geride gözlerinin altın damlaları.
Karışmıştı tuzlu tenime.
Saçlarının kokusu sinmiş ellerime.
Bir rüzgar ki güçlüdür ordusu.
Vermedim ne yağmura ne rüzgara kokunu.
Ardımda seni bırakmıştım.
Yüreğime yalnızlık…
Sırılsıklamdım…
Hiçbir zaman yokluğuna alışmayacaktım.
Günlerce uzak kalmanın,bu esaretin;
Tutkunun ve cesaretin,
Uzun soluklu amansız beklemenin,
Seni nasıl sevdiğimin;
Anlamıydı.
Her şey gün gibi aklımda.
Yaşarsın sevgili tüm anlarımda.
Büyür gözlerin o derin karanlıkta.
Sana döner,seni anlatır sonsuza…
Ardımda seni bırakmadım.
Seni yaşattım başucumda…

Güven Sabuncuoğlu