Bazen Aşk

Aşk bir tane sanırız.
Ama aşk her türlüdür.
Her renkte, her kokuda,
Her sokakta, her adreste,
Bazen çarpışırken,

Bazen kavga ile başlar,
Bazen kahkahalarla başlar,
Bazen hüzünle başlar
Ve yavaş yavaş coşar
Dalgalı bir deniz gibi…

Bazen sonbahar yapraklarının altında durur,
Bazen gökyüzünden düşen damlaların içinde saklıdır,
Bazen yaprağın üzerine sessizce konan bir çiğ tanesindedir,
Bazen gökyüzünden yükselen sıcaklarla gelir,
Bazen sen bunalırsın bir tatile gidersin

Ve bir de bakmışsın ki aşkın yanındasın…
Bazen rüzgârlar getirir aşkı ayaklarının dibine,
Bazen de sen savrulursun aşk rüzgârlarında,
Bazen kıskançlık aşkı hareketlendirir,
Çünkü ondan önce isim vermezsin ki ona…

Bazen bir yemek teklifi ile gelir,
Bazen yolda rastlarsın ona,
Bazen bir markette rastlarsın ona
Bazen de nereye baksan görürsün onu,
Bazen yanında bir başkasını görünce…

Bazen yastığının yanında bir bedendir,
Bazen aynı yastığı paylaşarak hissedersin,
Bazen odanda sadece onun kokusunu duyarsın,
Bazen de bedeninde hissedersin onun kokusunu,
Bazen sıcaklığını avuçlarında hissedersin,

Bazen parmağının ucuyla gözyaşını kurularsın…
Ama yıllar sonra parmağının ucu hâlâ ıslak sanırsın,
Bazen tek başına yemek yiyemezsin ve telefon edersin
“Hadi beraber yiyelim” dersin,
Geçmez ki boğazından bir başına…

Bazen dağınıklığını toparlar ama geç fark edersin,
Bazen yatakta kollarınla sarılacağın bir vücuttur,
Bazen dudaklarının üzerinde bir başka dudak
Bazen de bedenine dokunan bir başka vücuttur,
Bazen sesini duyamadan yapamadığın anlardır…

Bazen o olmadığında evin içinde gördüğün siluettir,
Bazen bir sinemada yanındaki koltuktur,
Bazen de öğlen aralarındaki kahve molasıdır,
Bazen bir yaz tatildir,
Bazen de bir yaz konseridir…

Bazen avucunun içinde sıkarak taşıdığın çiçektir,
Bazen tek taş yüzüktür,
Bazen de aynısından iki tane taşsız yüzüktür,
Bazen kırgınlıktır,
Olur ya hayat her zaman güzel geçmez,

O üzülünce sizin de gününüz berbat geçer.
Bazen haber alamamaktır,
Bazen müjde ile gelen bir bebek haberidir,
Bazen birlikte yaşlanmaktır,
Bazen de aynı yerde son uykuya yatmaktır…

Rıdvan Cankiç