BEDDUA

Gecenin kör karanlığında anladım,

Sevginin, kalbimde ki büyüklüğünü,

Sımsıcak ve saf halini dinledim,

Fırtınaların içinde savrulan ruhunda,

Üşümüyorum soğuğun en ayazında,

Seni anlamanın mutluluğu aklımda,

Birkaç kelime daha duymak için senden,

Dönüyorum durmadan aynı yolun kenarında,

Anladıkça seni, sevgim daha da artıyorsa,

Sana olan hayranlığım ruhundaki ışığa,

Beni de alınca mütevazi gönlünün bir kenarına,

Huzuru doluyor, seni yaşamanın her anına,

Büyüttüğüm sevginin kutsallığında,

Seni anlamaktı, bende beni anlamak,

Elmanın öbür yarısı, ruh ikizim karşımda,

Bunu da başarmışken senle hayatımda,

Sözlerin, sözlerim, yüreğimiz aynı duygularda,

Seni yaşıyorken ben artık dünyada,

Senden daha önemlisi nedir ki bu canda,

Ve artık dayanamıyorken, öfkem ruhumda,

Çektiğin acının büyüklüğüne bakınca,

Sana imreniyorum bir kez daha,

Böyle çirkin bir dünyanın ortasında,

Hayatta, gururla ve ısrarla yaşamana,

Yangın yerine dönen hayatının her anında

Çileli kalbini , senin kadar tanıyan,

Artık bir değil, senle iki ruhta yaşayan,

Sözlerimin, duyguların olduğuna inanan,

Sen mutlu olmadıktan sonra yaşayamayan,

Ben, seven insan, sana diyorum ki yavrum;

Öfkem kabarıyor, titriyor ellerim,

Sen olmasan var mı ki başka sebebim,

Bu sefer olsun, karışma duygularıma,

Haykırarak söylemek isteyipte,

İçinde kalan tüm çektiğin ızdıraba,

Ben vesile olayım senin adına,

Bundan sonrasında ki tüm BEDDUA,

Senin hislerinden gelipte, olanca gücüyle,

Zehir olup aksın, benim dudaklarımda.

Hayatın çilesi başlarken daha anne karnında,

Ve bir kız çocuğu, bakıyor umutla dünyaya,

Merhaba demek istiyor, merhaba baba,

Mutlu olmak hakkım, sar beni kollarına,

Sen sar ki, dünya korksun gazabından,

Sev ki beni kendi sıcaklığınla,

Aramayayım seni ben, başka kollarda,

Kim, nereden bilecek ki, baba,

Belki sendin, senden sonra, yaptığım ilk hata,

Beklide, sevgini zannettim, günah da olsa,

Bile, bile ısrarla aradım aynı yanlışlarda,

Ama hayat daha sen doğarken,

Mutsuzluk getirdi bu adama,
Kurtulmak için senden bir an önce,

Düğün, dernek adıyla, çıkarıyor köle pazarına,

Ve ümidin kırılınca babanın dostluğuna,

Annenin şefkat ve sevgisiyle geldin bak,

Yarım yamalak on yedi yaşına,

Karşında seni vermeye çalışan bir baba,

Anne ise çırpınıyor umutsuzca,

Ağlamak çözüm olsaydı, seni kurtarmaya,

Gözyaşı denizinde kaçırırdı, uzak diyarlara,

İşte bu andı hayat tuzağında, son mutluluk

Çaresizlikten koptuğun ana kucağında,

Sen daha görmedin ki insanlarda,

Kötülüğü, ne bedeninde ne ruhunda,

Daha çocuk yaştasın hayatın baharında,

Hatalar, sana bunları yaşatanlarda,

İnsanlık arama, onlar insanlığa hakaret,

Gülen yüzleri, yalan sözleriyle,

Her biri diğerinden daha kötü bir rezalet,

Sen habersizce çıkarken yollara,

Sevgi aramaya baban, ninen uğruna,

Nerden bileceksin ki, bahtsız çiçeğim,

An be an, gittiğini bir uçuruma.

Öyle sefil ki, bedenleri, dilleri,

İnsan adına dünyanın en rezilleri,

Ne arar ki onlarda, iyilik, güzellik adına,

Dilerim Allah’tan bundan sonra,

Bir daha asla, görmesin gün, yüzleri,

Huzur dilensinler, sokaklarda da, bulamasınlar,

Yüzlerine tüküren bütün insanlara,

Sen ile ben bakalım, büyük bir gururla,

O kalplerindeki sana akıttıkları zehirle,

Felç olsun tüm bedenleri,

Ayrı kalsınlar en sevdiklerinden,

Üzüldüğün her günün, bir dakikasına,

Bir ömür hayatta cehennemden,

Daha çok yansın, dilleri, bedenleri,

Sen mutlu olacaksın bir gün, bu hakikat,

Bunu senden daha çok biliyorum,

Sen bu azminle ve savaşarak kazanacaksın,

Ama benden habersiz, bu insan müsveddeleri,

Umutlarının bile bittiğini ve senin,

Çaresizlik içinde olduğunu zanneden,

Bu et yığını, hilkat garibeleri,

Bu sırrı anlamayacaklar da,

Hayretle bakacaklar, nasıl diye sana,

Nasıl buldun bu gücü bir anda,

Ellerine geçirdikleri tüm silahlarla,

Saldıracaklar hayasızca sana,

Yüreğinde iman, ve Allah korkusuyla,

Sığındıkça O’na, umutlarım ve bende yanında,

Sen dik durdukça, dönecekler çılgına,

Sen inan bana, fikrimin ince gülü,

Ne kadar çabalarsan çabala, boşuna,

Bir şey veremezsin, bu utanmazlara,

Ve asla bilmeyecekleri, tek gerçek,

O gün sen benim onurlu yüreğim,

Bende senin yenilmez gücün, kuvvetin,

O gün sen benim dünya gururu, ahiret inancım,

Bende senin, bundan sonraki en güzel günlerin,

Ve aramızda senin güzel meleklerin,

Aklımızda sana dua, sevgili bir annenin,

İmanla, tövbe ve yeni güzel geleceğin,

İşte o günü, senin bu, baş belan,

Arasından geçip giderken hayal etti hep seni,

Her şeyden habersiz olan bu mahlukların,

Sana, bu azap ve ızdırabı yaşatanların,

Beklemezler ya, senden, insanca yaşamanı,

Kendi, çirşef ve çirkin hayatlarında,

Şaşırmışlıklarının, yüzlerindeki aptallığına,

Ve sahte gözyaşı ile sana yalvarmalarına,

En azından gül, maskeli suratlarına,

Ve bir insana verilecek en büyük cezayı ver onlara,

Umursama ki, kahrolsunlar, eğer bunlar insansa,

Yanında ben olayım o gün, sen sus,

Senin dudakların kirlenmesin, değmez bunlara,

Mutlu olmaya çalış, inatla kaybettiğin yıllara,

Bundan sonrası, öfkem ve kinim olsun,

Hem kendi payıma, hem de senin adına,

Diyeyim ki, görmedim daha dünya da,

Sizden daha aşağılık canlılar,

İnsan diyemem size, bu ceza insanlığa,

Ağzımdan size çıkan tüm bu BEDDUA,

Yetmez ki, anlayamazsınız ya,

Duygu, his ve insanlık olmayınca,

İşte bu, beni yöneltiyor ALLAH’a,

Size verilebilecek  en büyük ceza,

Yine cehennemde ve O’nun katında

İşte bunun için biz, sizi bekleyelim,

Tövbemizle, sevgimizle ve gururla,

Tenezzül bile etmeden, tükürmeden suratınıza,

Tüm inancımızla, havale edelim yalnızca O’na,

Belki de, yanarken anlarsınız, zannetmem ama,

Yaşarken nasıl ölür bir insan dünyada,

Sen korkma, haydi şimdi uyanma vakti,

Aç gözlerini, derin bir esneme ile,

Bu uyku, hara alamet değil,

Şimdi, bir kenara koyma vakti,

Elindeki tüm dünyevi nesneleri,

Yalnızca iman kalsın yüreğinde,

Birde pişmanlık, geçmiş için dilinde,

Ben ona talibim, sen beni sevmesen de,

Şimdi uyan ki, kalmasın ömrün karanlıkta,

Ve sen inan seni seven insanlara,

Onlar da bu doğruyu görecekler sonun da,

Bugün olmasa bile, anlayacaklar bir gün,

Bakacaklar sana, imrenti ve gıptayla,

Sen yüreğini, imanını kazan, umutla,

Eğer severlerse seni, benim gibi, O’nun rızasına,

Kalpleri, mühürlenmemişse, kötülükle,

Anlat, kendini ve beni, çekinmeden gururla,

Göreceksin seni, benden daha çok,

Teşvik edecekler bu yola,

Ve bu fani, inançla ve inatla,

Hala bekliyor olur, bir kenarda.

Sen hem bu dünyam, ve en büyük isteğim,

İnşallah olursun, ahiretim sonsuz  yarında,

Korkma, imanın için daha büyük güç yok ki, Allah’tan başka,

Bunun için eğer gerekiyorsa, bir insan dünyada,

Kalıba da sığmam, kurallara da,

Korku salar, çıkarım tüm kötülüklerin karşısına,

Yalnız değilim ki, içimdeki bu güçle,

Bin insan olurum senin için ve yalnızca sana.

                                           BU ŞİİR TANIDIĞIM EN BÜYÜK İNSANA

                                           BU BEDDUA’DA SENDEN VE BENDEN OLSUN

                                           SENİ ÜZEN TÜM MAHLUKLARA