Belki bu son Hoşçakal

Fazla kelime üretimi bunlar
Bir tık bir saniye ve bir dakika daha
Zamanın içine döndüğü her anda
Bu dışa atışların
Hangi mevsimi döndürür gözlerinde
Belki bu son hoşçakal
Hiç bir vedanın kalbine dokunmadan
Yüzünü aldım derse zaman
Kaç kez durdu içinde
Yaşarken her an
Oysa hep durmaz dediğinde
Gözlerimi alıp giden gün müydü
Güneşin içinde
Bak yine
Bir çiçekte hüzünlü bir nağme
Solmadan tut yüzümü
Der gibi ellerinde

Songül Biltekin