Belki Doğru Diyecek

Belki Doğru Diyecek
İş mi kişilik verir;
Sanıyorsun insana…?
Kişi gönlünde erir,
Seviyorsan yansana…

Çalışmak bahanedir,
Geçime temel başka…
Bilmeyen divanedir;
İnanmayan hiç aşka…

Rızkı rabbimiz verir,
Ne çıkarsa bahtına…
Kaderde olan gelir,
Başkaca olur sanma..

Evinin sultanıysan,
Kendini köle sayma..
Hayata bağlı olan,
Direnir sakın cayma…

Birlikten kuvvet doğar,
Böyle olur eşitlik…
Kötülükleri boğar;
Birliktedir yiğitlik…

Anne şefkati hele,
Tadına doyulur mu…?
Kolay gelir mi dile;
Baba zalim olur mu…?

Sevgimiz halledecek,
Her bir türlü zorluğu…
Ancak böyle yetecek,
İkimizin varlığı…
Ocak böyle tütecek…

‘Eşim belki gülecek,
Belki doğru diyecek…’

Erdal Sayıl