Ben de sevdim..

Bir limon çiçeğinin kokusu çağırır sizi,
O en uzak bahçelerden,
Önce kokusuna tutkun,sonra ışıltısına..
Tüm algılar doludizgin,uçarcasına,
Kollarında bulursunuz kendinizi,
Yeşil ve beyazın.

Nasıl severdiniz.?

Görmeden rengini bir kelebeği,
Koklamadan diken içinde çiçeği,
Dokunmadan tenine bir bebeği,
Duymadan çağıldayan pınarın sesini..

Denizin dalgaları seslenir size,
Köpük köpük beyaz ve mavi..
İspinozların sizi çağıran davetine..
Karşı koyamazsınız bir şafak vakti,
Derinlerinde bulursunuz kendinizi,
Bestelenmemiş melodilerin.

Sevmez miydiniz?

Görmeseniz de,
Anlam katınca hayatınıza bir kelebeği.
Koklamasınız da,
Sevda yüklü diken içinde çiçeği.
Dokunmasanız da,
Yarına umut olan bir bebeği.
Duymasanız da,
Hayatı var eden pınarın çağıldayan sesini…

Severdiniz, değil mi?

Ben de sevdim…

Çünkü sevmek;
Yürümektir sonsuzda “Bir” ve “Tek” olana.
Görmeden hiç, duymadan bir kez ve dokunmadan,
Dikenler içinde “gül”ün sırrını bilene dek,
“Bir” ve “Tek” olmaya yürümektir, sevmek.

Hasan Ekrem