Ben deniz kenarında doğmuşum

Duygularımı denize döktüm
Çok mutlu olduğumda ya da çok üzüldüğümde
Gittiğim tek yer deniz kenarıdır.
Ben deniz kenarında doğmuşum
Denizsiz yapamıyorum diyenler var ya en çok onları ben anlarım.
Ne yazık ki ben deniz kenarında doğmamışım
Ama ruhum denizden çıkıp bedenime girmiş.
Benim en büyük aşkım deniz
Çok aşklar yaşadım güzeldi
Çok kızlar tanıdım güzelden öteydi
Ama hiçbirisi denizin bana verdiği mutluluğu vermedi.
Siz aşkınıza Ayşe dersiniz
Ya da ismini söylemez aşkım, canım, tatlım, bebişim dersiniz
Bense sadece deniz diyorum.
Çok kızdığımda ona gidiyorum.
Her dalganın kıyıya vuruşuyla kızgınlığım azalıyor
Her oluşan dalga ile benimde mutluluğum artıyor.
Çok üzüldüğümde yine sana geliyorum bakıyorum bakıyorum
Dalgalarına karışıyor hüznüm yok olup gidiyor
Bazen onun orada olduğunu bilmek bile beni mutlu ediyor
Biliyorum denizde seviyor beni
Beni görünce daha berraklaşıyor güzelleşiyor
Büyük mutluluklar karşılıklı sevgiyle gelmiyor mu zaten
Bazen gidemiyorum ona
Ama onun orada olduğunu bilmek bile beni mutlu ediyor
Öyle içimdesin ki vazgeçemeyeceğim tek şey sen oldun artık bu hayatta.
Sana ait bütünüm senindir özüm
Kimseyi görmüyor inan ki gözüm
Asla vazgeçmedim yemin ederim
Arkasındayım hala verdiğim sözün
Aklıma gelince o güzel yüzün
Her yanımı kaplıyor tatlı bir hüzün
Aynı rüzgâra vurgun iki yelken
Aynı salkımda ayrı iki üzüm
Ve ben hep iyi ki varsın diyerek ayrılıyorum yanından…
Turgut güçlü