Ben En Çok…

Ben en çok,
Sana yandığım an’ı özlüyorum.
Seni tanımadığımda
İçinde senin de olduğun;
Kurmaca dünyamı;
Paylaşacağım dediğim
Zamanı özlüyorum.

Senin için kuracağım cümleleri,
Yanyana durmanın hayalini
Gözlerinde kaybolmanın
Düşüncesini özlüyorum.

Ben yaşarken içimde sevdamı
gizliden gizliye
Ve yalnızlığıma rağmen büyütürken
Emek emek sevgimi
Çıkageldin.
O kadar hızlı girdin ki dünyama
Toz duman oldum.

Dedim ki ‘Kalp kalbe karşı’
Ne kadar doğru bir lafmış
Oysa ki laf-ı güzafmış.

Niye gösterdin ki bana
Binbir yüzünü
Bozdun be bütün büyüyü
Ben en çok bana geldiğin
An’a yanıyorum…

Hüdayi Altıntaş