BENDE BİR ZAMANLAR İÇTEN GÜLERDİM..!!

Sen düşürdün beni böylesi hale,
Ben’de bir zamanlar içten gülerdim.
Islandım sevdanla kapıldım sele,
Ben’de bir zamanlar içten gülerdim.

Hasret koydun beni o gül yüzüne
Tereddütsüz kandım tatlı sözüne,
Bir’şey görünmezdi inan gözüme
Ben’de bir zamanlar içten gülerdim.

Her yer mekan oldu yığınla dertler
Çoğaldı namertler azaldı mertler
Benim hayatımda sertleşti sertler,
Ben’de bir zamanlar içten gülerdim.

Her yanım cehennem, her yanım har’da
Rahat mı bıraktın bu garip yâr’da.?
Ne olur bağışla yürüdüm nar’da
Ben’de bir zamanlar içten gülerdim.

İndirdin darbeyi en’kötü yerden
Kaybolarak gittin sen orta yerden
Adım çağırsan da umut yok serden
Ben’de bir zamanlar içten gülerdim.

Yok’ki bu derdime,çare bulamam,
Bir yuva kursam da mutlu olamam
Deli çaya döndüm güller sulamam
Ben’de bir zamanlar içten gülerdim.

Durak YİĞİT der’ki soldurdun gülüm
Başım kollarında yatmadım gülüm
Daha kavuşmadan geldi yar ölüm
Ben’de bir zamanlar içten gülerdim.

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ