Beni Sevmeyin Vede Sessizce Gidin…

kolay inanıyorum sevda sözcüklerine
gözümden bir türlü silemiyorum bakışlarınız
ıkalbimde yıllarca kalıyor ayrılıkların acısı
lütfen beni sevmeyin vede sessizce gidin…

kim yazıyor bu romanı
kim yazıyor bu ayrılıkları
kaç vakit sevmek gerekir ki bir insanı
tanrısal aşklarda varmıdır ki yaşanan
yoksa gerçekte de yalnız olan sadece tanrı mıdır…

çabuk inanıyorum sevdim diyenlere
hemen yıldızları söküp taç yapayım diyorum
olmadı bir şiir yazayım en mahrem yerlerine
boş kadehlere dalayım
şarapla birlikte kırmızıya can vereyim
gözlerini aklımdan düşüreyim
lütfen beni sevmeyin vede sessizce gidin…

oysa insan çokta güzel başlar sevmeye
niyet ettim Allah rızası için seni sevmeye
içten söyler bunu üçkez,
gidiyorum der birkez,
seni seviyorum der binlerce kez,
hakkını helalet der belki son kez…

kolay inanıyorum
kolay güveniyorum
ama kolay kolay vazgeçemiyorum
ümmetinden vazgeçemeyen bir peygamber gibi,
kırmızı ihtiraslı öpücükler
yada şimdiye kadar yüzlerce kez içerisine bakılan
bacak aralarınızda ki fallara da inanmıyorum
lütfen beni sevmeyin ve de sessizce gidin…

Gürkan Akan