Beni Terk Ettiğin Zaman

Hüzün doldum sensiz gecede
Karanlıklarda kaldım sanki umman
Neye yarar ki dağlar derdimi bilse de
Sende beni terk ettiğin zaman

Umut kapılarım kapanmış
Aydınlık ışıklar söndüğü an
Beni bir çıkmaz çember kaplamış
Sende beni terk ettiğin zaman

Sokaklar boş ıssız sessiz
Ben umutlarımı yitirdim çoktan
Pencereler kapalı ve sensiz
Sende beni terk ettiğin zaman

Her yere kuşlarla haber saldım
Gelen giden yok boş kaldı mekan
Gitmeliyim bu yerden geç bile kaldım
Sende beni terk ettiğin zaman

İSTANBUL, 12 Aralık 1982
GÜLTEPE

Selçuk Ataseven