Benim Hiç Sevincim Olmadı

İnsan sevinçden keyf alır
üzüntüden ağlar
Benim hiç sevincim olmadı ı
Bu yüzden göz yaşım kurumadı
Elimden tutan da olmadı
Düşe kalka yürüdüm
Ben hiç yaşamadım cocukluğumu

Benim oyuncam hiç olmadı
Ağaçtan çubuktan at yapardım
Binip üstüne dıgıdık dıgıdık diye
Koşardım sağa sola
Dualar ederek Allaha
Ayağım da lastik ayakkabı
Çıkartır kum doldur elimle itelerdim
Rın rın diye kamyonculuk oynardım
Kendi kendime

Öküz otlatırdım sabahtan akşam kadar
Azık belimde türkü dilimde
Onlar nere ben oraya
Bir sinek gelir ısırır kaçarlardı
Koşar yetişemez ağlardım
Okullar açılır ben sevinirdim
Sıyah önlük beyaz yaka bezden askılı çanta
Defter bulsam kalem yok kalem bulsam
silgi yok
Yanlış yazsam parmağımı ıslatır silerdim
yırtılırdı üzülürdüm çocukca masum
İki damla göz yaşım sorardı
Neden benim silğim yok Allahım
Neden benim cetvelim yok diye

Bıçakla açardım kalem ucunu
Kışın kar çok yağardı topu oynar
kızak kayardık
Benim kızağım yoktu ama
Benim gibiler de çoktu
Toplanır tren gibi peşpeşe kayardık
Düşe kalka inerdik aşağıya
Yetinmezdik birdaha birdaha kayar
ıslanırdık sırı sıklam
tirtir titrerdik soğuktan
Ahh benim cefakar anam ah
İşte böle geçti çocukluğum zalım
işte böyle