Biliyor musunuz?

Nereye gidersem gideyim
Karanlık gecelerimin
En puslu yerinde
Çarmıha gerilmiş
Ruhumla karşılaşıyorum

Tutuyorum ellerinden ruhumun
Denize bırakıyorum
Çığlıkları sessiz
Hiç kimse
Hiç birşey susturamıyor onu

Dayanamıyorum çaresizliğine
Alıyorum yeni doğmuş bir bebek gibi
Kollarıma
Yanağına bir buse kondurup
Yatağına yatırıyorum
Başak tarlasında efil efil esen
Bir rüzgar gibi
Dolaştırıyor saçlarım ellerinde
Gökyüyüzünü kıskandıracak kadar
Yıldız düşüyor gözlerine
Çiğdemler.laleler gelincikler çiçek açıyor
Çiçek yüreğimde….

Seval Akkuş