Bir asırdır ağlar şairler

Mısralar terkedilmiş,yalnız kalmış kalem ile kağıt,
Dillerinde sevdalarında kalma bir ağıt,
Ezelden kalma bir dert,
Neden üzülmüş bu şairler?

Mısralarında acılarla süslenmiş her hece,
Dert çekerler durmaksızın gündüz gece,
Onların aşkları birer bilmece,
Neden kağıtlarla dertleşir bu şairler?

Şiirler sitemkar ağlar
Her dizeleri bağrımı dağlar,
Geçti artık muammalı çağlar,
Neden gençliklerine yanar bu şairler?

Yüzlerinden bellidir çok dert çektikleri,
Aşk mıdır bu adamların tek bildikleri,
Son bahar mevsimine girmiş mor sümbüller gibi
Hep solgundurlar ve üzgündürler
Bir asırdır ağlar şairler…