Bir Bahar geldi…

Bir Bahar geldi uzaklardan o köşkün bahçesine
Kelimeler ağzından İmbatın nefesi oldu da aktı
Bir yangın düştü yüreğimin ortasına,taa içine
Dostlar bu mahzun halime acıyarak baktı

Şenlenmişti alem ‘o’ muazzamın sonsuz güneşiyle
Dört bir yana haber salan rüzgarlar, demişlerdi hep onun sesiyle
Karşılarda bir yerde işte,’o ‘ vücud iklimi,duruşuyla gölgesiyle
Bana ise çok uzaktaki yakınlardan,bakmak kaldı

Boşluklara dolanmışsa şayet, nafile gibi sonsuz saatler
Düşen bir yaprak, belkide köşkün bahçesinde bir yolcu bekler
Çılgın Güneş dahi,İmbatın yeline yakalanmış gibi serinler
Bana ise o yaprağı görüp bilmek haram kaldı

Gün gelir bir Bahar gelir yine uzaklardan o köşkün bahçesine
Kelimeler düşer belki de ağzından,İmbatın söylemine bakarak
Yüreğime düşen yangın bir gün olur belki de söner
Köşkün bahçesinde elimde solmadan o yaprak…
Ali Efeoğlu