Bir damla hatıra

Bütün gün seni özlerken,
şu kavuran yaz güneşinde
kuruyan dudaklarımı
ıslatmak için içtiğim suları
gece gözyaşı olarak döküyorum.
Sonra ateşler içinde yanan bir hastanın
kanter olmuş üstünü değiştirdiği gibi
değiştirip değiştirip kenara asıyorum
hatıralarımı.
Bakıyorum kurutmakla önüne geçilmiyor,
hafızamı bir kolonya şişesinin kapağını
açık bırakır gibi açık bırakıyorum
sana dair hatıralar
olur da uçup gider belki diye.
Sabah olduğunda hafızamdan eser yok
ama aynaya baktığımda
hala şişenin sonunda kalan
inatçı bir damla sayesinde
adını hatırlayan
sana aşık bir adam var karşımda.
İç yüreğine kadar sırılsıklam
gözlerine kadar yosun tutmuş
okyansusun dibi gibi
için için yanan kor gibi
bir adam var aynada,
zil zurna aşık
sanki bana benzer biri.

Berk Gülen