Bir Eylül Akşamı

Bilirmiydin ki kurumamıştı daha kirpiklerimin nemi
İçimde kara bir kış savuruyor kimliksiz hecelerimi
Islandı bir kere sevdam, ıslanmıştı hüzün düşleri
Bir eylül akşamı bulunacak naaşım, kavuşmanın öncesi

Kaç hayat yaşasam da öğrenemedim vakitli gitmeyi
Seviyorum sanırlar gözyaşına meze yapmayı dertlerimi
Ruhumu terk ettiğim kuyularda, bu son bulunma ümidi
Bir eylül akşamı bulunacak naaşım, hüznü giymiş gibi

Kaan KARATAÇ