Bir tek can kaldı …

hasret sinmişken körelen duygularıma
ücra kuytularda sevincim saklandı
gözlerim dolup taşarken
sözlerim kınında asılı kaldı
yalnızlık kuşatmışken tüm benliğimi
batık gemim pusuya yattı
pusulası kuzeyi göstermiyor
karanlıklar dört bir koldan saldırdı
çığ altında kaldı titrek haykırışlarım
tüm bahanelerim yarı yolda dağıldı
düşünmeden verdiğim kararlar
beni haya yolunda sınıfta bıraktı
kin ve nefret kustu kızgın dilim
sıyrıldı ruhum canımdan
tutunmaya çalışırken umutlara
balık ağlarına takıldı
içimdeki korkularım arttı oysa
kimsecikler bilmiyordu sorularım
yanıtsızlık duvarına takılırken
bitmez çöküşler yaşadı ruhum
gerçekleşmeyen adaklarım başka baharlara kaldı
üzerime sindi yalnızlığın korkusu
gülmelerim yüzümde donup kaldı
kelimeler kifayetsiz kalırken cümlelerim feryat etti
yangınlar çoğaldı ruhumda
bende bir tek can kaldı:((

Yeşim Çayırlı