Bir Tek Şeyi Unutma

Gözlerinin hapsindeyim!
Düştüğüm zindanlar da,
Voltalar atıyor yüreğim,
Karanlık hücrelerinde sevdam
Nemli ve ıslak duvarlar,
Yokluğunun ceza evindeyim
Özgürlüğe susayarak.
Köşe kapmaca oynuyorum,
Köşesi olmayan kalplerimiz de,
Attığım beş adım toplam.
Hüzünlerin yakmaz canımı,
Mutluluğun güldürmez
Yokluğun da öldürmezse,
Bir tek şeyi unutma! …
Seni sevdim ben.
Kolay değil bu sandığın kadar
Alışkanlığına tutkunluğum
Çırpınıp duran kafesin de,
Sevdan ben de bir yangındır.
Sevmek vazgeçilmez yanım,
Sen çıkmazım, son durak.
Sofralar kurdum yokluğun da,
Varmışsın gibi, iki kişilik,
Tek kişilik yemekler yedim,
İkimize kalktı kâdehler…
Sol yanım ağırıyorken, sen yoktun.
Sağır bir kadınaymış,
kurduğum cümleler.
Dilsiz bir yâr dan,
Sohbetler beklemişim meğer.
Her çölüm yanmazmış benim,
Her kutpum donmaz,
Zaman gelecek, bilirim…
Yokluğun da koymaz.
Ya gel, dindir dalgaları,
Yada daha çok fırtına,
Bu böyle olmaz!
Kalsam ölüm ensem de,
Gitsem neye yarar ki?
Kalmak teslimse ölüm`e…
Gitmek sensizliğe ne çare?
Ve, içim de yaşattığım,
Senli dünyamdan çıkarken,
Bir tek şeyi unutma! …
Seni sevdim ben.

Fedai Güven