Bıraktığın Yerde Yaşıyorum

Gene aynı yerden yazıyorum sana… Sen aynı yerde misin bilinmez. Ayrılığımızın arkasından aylar geçti, geçiyor. Belki geleceksin diye bekledim. Gelecek misin?

Giden unutulurmuş bİtanem… Ben unutamadım, sonra çok ağladım, sensizliğe dayanamadım, sensizlikte yandım. Sonra elime kalemimi alıp hep yazdım.

Kitaplığımda çok şiirlerim var, çok sevdaları anlatan yazılar…

Aslında sen unutulursun, gidenlerin hepsi unutulur ama ya yaşananlar… Unutmaya çalışırken hatırlanan o anlar.. Sana bunları hatırlatıyorum ben unutmasam da belki sen unutmuşsundur diye… Ağlamıyorum da artık çünkü sen öğrettin bana gülmeyi, sen öğrettin bana hayatla alay etmeyi… Bana o kadar şey öğrettin ki! Şimdi nasıl unutayım, kendime baktıkça hatırlıyorum seni…

Şimdi seni çok özlüyorum çok… ama biliyorum sende unutmadın beni gittiğin yerlerde… gözün de arkada olmasın sevdiğim beni bıraktığın yerde yaşıyorum… Sensizlikte zor çekilmiyor ama bunu bile öğrettin bana… Daha neler neler öğrettin… Tek başıma yaşayabileceğim bir hayat bıraktın bana…

Sen bana güzelliği, doğruluğu bıraktın ve bir gün beni arasan aynı yolda bulacaksın.

Senden sonra ayakta durmakta zorluk çektim, farkındasın biliyorum ara sıra yıkıldım. Şimdi ayakta durabiliyorum ama arada seni yanımda istiyorum. Bir arıyor sesini duyuyorum. Sana bir defa da olsa sıkıca sarılmak istiyorum. Dayanamayacağını söylüyorsun. Şimdi sensiz yollardayım, gelmeyeceğini bilsem de beni bulunmayan bir dürüstlükle sevdiğini ve hep seveceğini biliyorum….