Bundan Böyle

Ben kıyıdan denizi görebiliyorum.
Sen denizin içinden kıyıyı göremiyorsun!
O kadar kanmışsın ki yalanlara,
Ben manzarayı görebiliyorum.
Sen manzaranın içinden, manzarayı göreni göremiyorsun!

– Gözün gördüğü kadardır aklın benimsediği –
Kulağın duyduğu kadar değil !
Bilmiyorsun!

Bundan böyle;
İnanabileceğin kadarını al sevgimden!
Sonra Ziyan ediyorsun.

Çok yönlü unutturma çabaları,
Vesairelerine yüklenen anlamlar,..
Yılgınlığın..
Kaldırabileceğinden fazlası yükleniyor omuzlarına.
Bağır çağır susuyorsun.
Sesini bir tek yalnızlığın duyuyor.
-sahibinin sesinini-
Onu da mecburen dinliyorsun!

Sevebileceğin kadarını al aşkımdan.
Sonra yazık ediyorsun.

Geriye yine,
Ucuz, komik ‘’yetinmeler’’,
Kendi kendini sınama oyunların kalacak biliyorum.
Tarih olmakla anı olmak arasındaki farkı,
Ya da unutmakla hatırlayamamak arasındaki farkı,
Ararken kaybolacaksın,
Elinde pusulan,
Adres soracaksın aptal!
Biliyorum!

Bana suçlusun deme,
Suç işliyorsun!
İnanabileceğin kadarını al söylediklerimden,
Sonra yazık ediyorsun.

Ben kıyıdan denizi görebiliyorum.
Sen denizin içinden kıyıyı göremiyorsun!
O kadar inandırılmışsın ki yalanlara,
Ben manzarayı görebiliyorum.
Sen manzaranın içinden, manzarayı göreni göremiyorsun!

Bundan böyle;
İnanabileceğin kadarını al aşkımdan.
Sonra ziyan ediyorsun.

Özhan Özdemir