Can evimden vurupta gitti.

Ayrlık zamanı henüz gelmeden.
Gönlümde fırtına çıkıpta gitti.
Vedası geçmedi bağrım delmeden.
Gönlümde selleri akıpta gitti.

Gidişi açtı bir değil bin yara
Doldum ne kadar gün var ise kara.
Düşmediğim hiçbir an yok her hara.
Gönlümde kıyamet koparıp gitti.

Karanlığım şimdi her geceden çok.
Hiçbir yerimde taş üstünde taş yok.
Böyle acı duymam vursa beni ok.
Gönlüme kara kış kalıpta gitti.

Uğrunda kalmadı çıkmadığım can.
Cehennemi geçti gördüğüm her an.
Gönlümün bir an yok kusmadığı kan.
Beni can evimden vurupta gitti.

İsteseydi olur idim kul köle.
Ona sıcağımı dönerdim çöle.
Giderdim uğrunda severek öle.
Gönlüme kara dert olupta gitti.

Sedat hünkar