Çarem

Çarem

almış başını gidiyor dert, vucudu eksende…
beni benden aldı ruzgar savurdu sayende…
bedenim çırpınıyor sensiz, bi çare heryerde…
bekler oldum ölümü dermanım nerdesin…

buz oldu bu koskoca beden, düştü derdine…
gel der dilim bekler elim, özlemim hasretine…
kanadı kırık kuş gibi, feryadım çaresizliğime…
bekler oldum ölümü sevdalım nerdesin…

sanma, alışmış bu beden sensiz geçen günlere…
şan, şeref hiç oldu ağlarım uğruna her gece…
olmuş evim kör akşamlar, hayatım bir bilmece…
bekler oldum ölümü çarem nerdesin…

beklerim ebabil öter başımda derin, derin
soğuktur oralar. asıl yüreğimdedir yerin
yollar ıslak yollar soğuk hava pek serin
bekler oldum ölümü gülüm nerdesin…

önümde sıra, sıra dağlar içinde volkanlar patlar
bahar gelince ötmeye başlar ana-baba-yavru kuşlar
aklım ziyan, aklım perişan, aklım önünde dar yokuşlar
bekler oldum ölümü hasretim nerdesin…

geleceksin bir gün bilirim, ekmek gibi su gibi seni beklerim
ayaklarımdaki prangayı söker, diz çöker önünde eğilirim
kara bulutlar arasından açar güneş. yağmurun olur dinerim
bekler oldum ölümü ömrüm nerdesin…

Hamza Köksal