Değiştim ben

Sen yoksun ya değiştim ben,
Kapının zili çaldığında koşmuyorum.
Heyecandan eli ayağı dolaşan,
Sağa sola çarpan sakar biri değilim.
Sabahları akşamları geceleri sevmiyorum artık.
Uyandığımda saçlarımı koklayan gözlerimi öpen,
Akşamları kapıda sarılıp özledim diyen,
Geceleri bütün korkularımı üşümelerimi saran kimse yok.
Kanapedeki o yastığı bile çok seviyorum biliyormusun?
Hani ben kalktığımda yerime kimse geçmesin diye koyduğun,
İşte şimdi ben onu kucağımdan hiç indirmiyorum kokun sinmiş.
”CANNNNNNN”
Ben ciğeri bile yiyorum artık sen çok severdin ya,
Evin içinden resimleri kaldırırdım ve çok üzülürdün sen,
Şimdi evin her tarafı resim dolu,
Ve hepside senin resimlerin.
Çok şiir okurdunya bana abartırdın bıkardımya,
İşte bak ömrüm şimdi artık ben sana özlemlerimi yazıyorum.
Sen bıkma usanma sakın sana yazdıklarımdan…

Songül Büyükpınar