DEĞMEZMİŞ HAYAT..!!

Erdi yaş kemâle düşündüm şöyle
Kimsenin kalbini kırmaya değmez
Şimdi aram iyi şehir’le köy’le
Kimseyi üzmeye değmezmiş HAYAT

Türlü yalanlarla kurulan düzen
Yok yere insanı durmadan üzen
Susuz ummanlar’da gemisi yüzen
Kimseyi üzmeye değmezmiş HAYAT

İtibarın olsun gerisi boşa
Bu söylediklerim gitmez’ki hoşa
Ölüm denen hayat gelecek başa
Kimseyi üzmeye değmezmiş HAYAT

Çırpına çırpına ne hale geldin
Dünya malı için dağları deldin
Bir parmak bal için boşuna yeldin
Kimseyi üzmeye değmezmiş HAYAT

Bunca yıl koşturdun ne var elin’de ?
Hak kelâmı dönsün tatlı dilin’de
Hep estirip durdun yalan yelin’de
Kimseyi üzmeye değmezmiş HAYAT

Malın mülkün hepsi dünya’da yalan
Düşünce sen olun arada kalan
Gösterin varmıdır elinde kalan !
Kimseyi üzmeye değmezmiş HAYAT

İster bin’yıl,ister elli yıl yaşa
Sonunda adını yazarlar taşa
Acımaz azrail gözde’ki yaşa
Kimseyi üzmeye değmezmiş HAYAT

Gerçekler acıdır gücenip küsme
Eşin’den dostun’dan selâmı kesme
Deli’poyraz olup zamansız esme
Kimseyi üzmeye değmezmiş HAYAT

Der DURAK’ım biter gençlik çağların
Hazan vurur güvendiğin dağların
Viran kalır bahçelerin bağların
Kimseyi üzmeye değmezmiş HAYAT

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ