Dinle Yar

Dedilerki;
Aşkından ne bir telefon nede bir mektup var,
Sanırlar ki biz aşk ile dolup meşk ile taşarız yar,
Hani birde kıskanıpta ayırmaya kalkarlar ya
Sanırlar ki bunlardır bizi birbirimize bağlayan,
Bil ki bizi bir tek ilahtır duyupta anlayan.
Konuştukça hüzün ve tavırla,
Sanırmısın ki bu kalp seni duymaz anlamaz yar.
Kalbime işaret dilini öğreteli çok oldu.
Öyle ya; kuru gürültüye ne gerek var?
Sen suskunluğumu dinle,
Aldanma yar.

Cansel Işık