Diyorum Ki

Diyorum Ki

Merhaba,
sıcak bir merhaba önce..
geciktim;
uzak yollardan geldim..
bavulumda kanayan aşk yaraları…
yol yorgunuyum da üstelik;
kendime gelmeye çalışıyordum..
bilmeden sana geldim…

seni bir yerlerden ısırıyor gözlerim;
bu aşinalığı ruhlarımızın
miras kalmış olabilir mi..
ellerini yadırgamadı ellerim;
gözlerim, kalbine değmiş sanki bir yerlerde..

yakınlık dediysem
çözme hemen bağcıklarını yüreğinin;
oturup içelim önce birbirimizi bir kahve fincanında..
önce bir yere yerleşmeliyim.
dedim ya,
yol yorgunuyum..
yaralarımda bavul kanamaları…

şimdi açılalım birbirimize
yüzme biliyorsan;
boğulmasın biri diğerinde..
kaç kulaç attığımızı hesaplamadan
bırakalım kendimizi aşk denizine…

ne terazi, ne metre yaramaz burda işine..
bana kaç adım geldiğini saymadan
gözlerini kapatıp yürüyeceksin..
yüreğine yatırım yapacaksan,
beni değil, kalbine kuleler dikeceksin..

çünkü aşka hesap işlemez…
bir bedene iki can sığdırma çabası bu…
ben karlar aldındayken, sen üşüyeceksin..
bir dikene bastığında, benden ahh işiteceksin..
köklerim sende filizlenecek..
ben yanacağım, sen tüteceksin…

ne diyordun;
kuyumcu terazisi,
metre,
üç adım

diyorum ki,
iki okyanus gibi yürüsek birbirimize,
karışsak sonra..
hesapsız, kitapsız…
matematige dökmeden işi;
bir savaşma değil bu nihayetinde.
belki de bir nebze ruhları değişme…
kazananı, kaybedeni yok;
yeneni, yenileni..
bir bir berabere kalacağız sonuçta..
yorma kendini;
çıkacak çivisi aşkın daha çakılmadan…

kuyumcu terazisi,
metre,
beş adım,
diyorsun

diyorum ki,
mantığınla sevme beni!
ölçülmez aşkın boyu, eni..
hele kantara hiç vurma kasap gibi..
hiçbir çengele gelemem ben;
kelepçelerini çöz sevmelerinin..
bir eskiciye sat terazini…

kuyumcu terazisi,
metre,
on adım,
diyorsun

sen trende seyahatten yanasın;
güzergâh ve durakları belli.
oysa, bir deli tay koşar içimde.. dörtnala…
tutuşmuşsam ellerine sevgilinin
her yanım yangın yeri..
cehennemine ateş olurum;
cennetine mavi bir deniz…

uğraşma; anlayamazsın hislerimi…
bir sevmelik canım kalmış zaten;
bırak, harcama beni…