DUMAN ALTI / ERHAN TOPKAYA

Durduk yere gülmek zorunda kalır ya insan,
O haldeyim

Gülerken yüzümde oluşan çizgiler,
Aslında kesik kesik yüz bıçak darbesi.

Bazen, saklamak gerek ya gerçekleri.
Dedim ya işte o hallerdeyim.
Hani en tepedeydim ya, zirvede bir yerde.
Şimdi ayakların altında,
Eğil de bak, yerlerdeyim.

Aklıma geldin, al başına belayı.
Desene, bu gece de kederlerdeyim.

Çekiyorum sigaramdan bir nefes.
Dönüyor başım, karşımda sen.
Ah bir de ses verebilsen.

Biliyorum yaşamak çok zor.
Güle güle sevgilim, gidiyorum.
Bu eksik ve yitik ruh halimi,
Yüreğimin en kuytularında,
Bir başıma (y) aşıyorum.

Erhan Topkaya