Düşleri olmalı insanın

Düşleri olmalı insanın
Nasıl şeydir hiç anlayamam
düşlerini çiğneyerek geçirmek onca yılı,
ya da hiç düşleri olmamış
olmak şu yeryüzünde,
bir kez bile duymamış olmak gibidir sanırım insanı
derin derin ta içinde,
alıp götürsün diye günün uğultusu bedeni ve zihni,
bırakmak kendini serseri bir zamanın
tekinsiz o çapul akışına,
kolayca ve gönüllü bir seçimle

hayır yaşamak değil bunun adı
insan değil hayır bu bir makine

kölelik bir ahlak olmuş zihinde,
nasıl sorulmaz haykırarak,
nasıl bürümez isyan gözleri,
koşulsuzca çıkageldiğimiz şu evrende,
dönüştürmek için doğanın bağrındaki bu
benzersiz biraradalığı gerçek bir şölene,
nasıl kavurmaz yüreği özgürlük

nasıl bir yürektir ki o,
bunca nasıla hala göğüs geren bir yaşamı
beslemek uğruna körü körüne,
pompalar boyuna
tutkusuzlaştıkça kirlenen bir kanı

bayağı ezgisine uyup eyyamın,
tangur tungur ritmine kapılıp,
yitip gitmekle yenilmiş insan
söyle:

umutsuz bir içgüdüden başka
nedir ki senin için bu yaşam

Haşmet Şenses