Düşümdeki Rüzgâr

Düşlerimdeki martıları vuruyordum tek tek,
Göz görmez, akıl almaz yıldırımlar,
Bir alev gibi işliyordu gecenin karasına,
Aşk ve sevda için açılan dudaklarımdan.
Sazın mızrabıyla titriyordu yüreğim,
Marmara’nın ilhamında sevgili nota niyetine.
Mehtabın büyüsü değiyor saçlarıma,
Mazi dokunuyordu baktığım yakamoza,
Dudaklarımda çatlayan bir deri,
Yakıyordu yaslarımı acımadan.
Dumanla havaya savrulurken düşler,
Küllenmiş acılar dökülüyordu.
Açmamış fesleğenleri büyüttüm gözlerimin yeşilinde,
Başımı yasladığım göğüs ve ten
Yangın yeri, mahşer ve hüzün.
Eller boş, yürek acılı,
Umudun cepleri delik,
Düşlerdeki rüzgârlarda bozgun yemiş,
Gözlerimi açtım ve gördüm,
Yaşadığım âşık matemi ve yalnız yıllar.

Yavuz Bayram Çalışkan