Efkârlıyım Bu Gece…!

Bir hayat sürüp, yaşayıp duruyoruz işte,
Kimi şuursuz, baharda, yazda, oynaşta,
Kimi ise, mahsun ve üzgün, güz ile kışta,

Şahsıyetler var, elbiseler içinde, nice nice,
Eti kemiği, herşeyi tamam, duygusu yok sadece,
Değmeyin, dokunmayın bana, efkârlıyım bu gece…

Efkârlıyım Bu Gece…!

Bir boran çöktüde, şimdi yine içime,
Sitemim var, vefasız yüzsüz kesime,
Bir matem düştüde, o kor yüreğime,
Kızıp dururum, aldığım her nefesime…

Şiir kafiye diziyorum, düz yazıyla, hece;
Dokunmayın bana, efkârlıyım bu gece…

Bir tütün dumanı, doldukça ciğerime,
Öfkeleri yükledim, kâğıdımla kaleme,
Bir demlik çay koydum, ocağın üstüne,
Şu şugar gönlüme, ilaç olur niyetine…

Şiir kafiye diziyorum, düz yazıyla, hece;
Dokunmayın bana, efkârlıyım bu gece…

Bir güz hazanı yeli, vurduda sineme,
Tüm hıncıyla esip, çullandı üzerime,
Bir yıldız ararım, şu karanlık geceme,
Sabahı bekliyorum, dönmek için özüme…

Şiir kafiye diziyorum, düz yazıyla, hece;
Dokunmayın bana, efkârlıyım bu gece…
————————–

Bir yaşamki, nice sed çekip durdu önüme,
Acısı tatlısıyla, çok pay çıkardım kendime…

Bir yanım tek başına yalnız, bir yanım imece,
Dokunmayın bana, ben, efkârlıyım bu gece…