”Eğer Seversem Seni..”
”Eğer Seversem Seni..”
Affet..
Bende sevgiler mevsimlik değil öyle,hiçbir saat dilimiyle kıyaslayamam düşlerimi.
Sığdıramam ki seni bir ömre..
…
Eğer seversem seni;
Öyle çok bağlanırım ki sana,hayatta her şey olursun benim için.
Ne vazgeçebilirim,ne şüphe edebilirim senden.Her an yanımda ol isterim,ezberlerim kokunu.
Yerli yersiz gülümserim,düşünsene mutlu olduğumu;ne büyük aptallık!
Eğer seversem seni;
Uğrunda öl’mem,senin uğrunda yaşarım yaşanacak ne varsa.
Senin için varolurum.Ellerini tutarım,bir sürü hatıramız olur;
şarkılar,şiirler,hediyeler,gid?ilen yerler,hayaller,yeminler..
Umutlarımız olur senle,kusursuz düşlenmiş gelecek düşlerimiz..
Sinemaya gideriz birlikte,yağmura yakalanırız.
Hastalanırsın,endi?şelenirim inan,yer bitiririm kendimi sana bir şey olur diye.
Eğer seversem seni;
‘GÜN’ olur ‘‘seni sevmiyorum’’ dersin bana.Yalan dolan sahtelikler girer araya.
Git gide koparsın benden,başkalarının ismi olur ağzında,
yeminleri hayalleri unutursun da yarı yolda bırakırsın beni.
Gitmemen için herşeyi yapsam da nafile;
oturur ağlarım çocuklar gibi,çaresizlik,kepazelik sarar başımı..
Zaman geçer, anlarım ki yalanmış her şey,anlarım ki aldanmışım sana,aldatmışsın beni..
Acı çeker her yanım.
Eğer seversem seni;
Sen,tüm şarkıları başkalarına ‘adarsın’,ben gözlerine roman yazarım.
Sen gidersin,ben kanarım.Sonra başkalarına söylersin ”seni seviyorum..,kopamam senden..
” Yeminler eder,tutarsın ellerini.Kilitlersin gözlerini gözlerine.
Bilmezsin,düşünmezsi?n bile kimse ‘ben’ değil diye..
Eğer seversem seni;
Alırsın hayatımdan tüm nefeslerimi.Elim yüzüm aşka bulanır,
sensizlik içinde bir yalnızlık kalır bana.
Kocaman bir ihaneti,acıdan nefesi kokan ufacık bir ömrü;
oturur,kıçı kırık bir kalemle yazmaya çalışırım.
Yaşanamışlıkları,ölü?mle mücadelelerimi yazarım gecelerce.Ben’den eser kalmaz seni seversem…
Eğer seversem seni;
Birisi siler beni,hiç özlememiş gibi özlersin..
Birisi küllerimden doğar yeniden,sadece onu seversin..Vazgeçemem senden,seni unutamam.
Tutamam ellerini..Kokun yok,sesin yok,sen yoksun;deliririm..
‘Gün’ gelir,kazara çıkarır atarsam seni aklımdan,kalbimden ruhumdan;
bu sefer ne akıl kalır ne kalp ne de ruh!Sen unutursun beni,ölürüm.Susarsın,ölürüm.
Gi?dersin,ölürüm.Kurşun gibi bir an gelir şakağıma; seversin başkasını,ölürüm.
Anladın mı şimdi?
Seversem seni, mahvolurum.
ben ne diyicegimi bilmiyorum tipki bir roman gibi cok guzel yazmissiniz bu zamanda boyle seve bilecek insan cok az ben size mutluluklar dillerim