En kırmızısından bir şaraptır hayatımın sayfasına dökülen..

Önce küçük bir hayaldir herşey, sonra da küçük bir kağıt parçası.. Ama en saf, en beyaz olanından..En sevdiğin yerlerinden öpmeye başlarsın sevdiğini.. Ellerinden mesela.. Omzundan sonra.. Dudaklarından, yılların verdiği ayrılıklardan utanmadan hemde.. Yazarsın sevdiğinin o boynunu görerek o küçük kağıt parçasına yine onu sevdiğini.. Uzundur sonra onun boynu, iki medeniyeti buluştururcasına bir boğazdır hatta.. Serin suları vardır örneğin, yüzmesini bilmeyenin boğulduğu, boğulduğuna şükrettiği.. Derindir davetkâr göğüslerinin dekoltesi gibi gözleride.. İçine alır onlara bakanı kilometrelerce.. Sonra kilometrelerce yalnızlık, sonra sen, sonra yine yalnızlık ve açık sırt dekoltesiye vals ederken içimi kaynatan o elbise.. Önce küçük bir dudaktır herşey, sonra da küçük bir öpücük belki.. ama en kadınsı, en kırmızı olanından.. dökülür o küçük beyaz sayfanın üzerine sonra kıpkırmızı bir şarap.. silmezsin.. seversin onu..