Enkaza Döndüm

Dev buz dağları gibi önüme çıkan
Yığın yığın pişmanlık ve keder oldun taa içimde
Her karanlık olduğunda hüzün olup oturdun yüreğimde
İçimde biriken herşeyle enkaza döndüm sonunda
Uzakların sisli yamacına yaşlı gözlerimi dikip bakarken
Gözlerimden akan sele kapılıp boğuldun
Nefesimde buhar olup uzaklaşıp kayboldun
Ve
Ben yokluğuna alıştırdım kendimi..