Ey Aşk
ey aşk bak bana
huzunle değil…gül kahkahalarla.. yorma beni, koşturma ardın sıra..takati kalmadı bacaklarımın her seferinde yarışmak düştü hayatla bana… ey rüzgar uçur ardı sıra mutluluğun. saçlarında toka olurum yapışırım kopmamacasına… bir bebeğin anne parmağına yapışması gibi mutluluğa kaparım gözlerimi… aşka ve mutluluğa… bu sefer yarım kalmaz cümlem haykırırım yüzüne ey aşk! seni özledim; diye… |
Zeynep Karabulut |
Henüz yorum yapılmamış.