Ey gönlüm

Ey gönlüm
Yaşamaktan usanan hazan gelmiş gönlüme,
Yar olmaz kimsecikler ey gönül hayal kurma,
Kim kurban olur söyle, az kalmış şu ömrüme,
Ey gönlüm uslan artık da hayal kurup durma;

Gül konca açsın dersin hiç bakmazsın haline,
Ahret ne düşünmezsin, düşmüşsün yar peşine,
Ey güzel gönlüm vaz geç, sahip ol şu kendine,
Gül konca açsın diye, sen hayal kurup durma;

Giymişsin kırmızıdan, hiç bakmazsın karaya,
Durmadan yol tepersin, düşmüşsün yola yaya,
Ey benim gönlüm vaz geç bulaşma kırmızıya,
Siyaha bürün de sen, boş hayal kurup durma;

Bir akşam gün batarken, ak denize bakarsan,
Dinlenir her yerlerin, bol, bol maviye baksan,
Aşk meşk senin neyine vaz geç bana kalırsan,
Mavide karar kıl sen, boş hayal kurup durma;

Düşün gönlüm kendini, sevda diye dövünme,
Bu yaştan sonra olmaz gönül bu deyip sevme,
Finişe geçmiş zaman, varsa bir yar övünme,
Hastalık gelmiş çatmış, hayaller kurup durma.

A.Yüksel Şanlı er