Ey Gönül

Çektirdiğin çileler yetmedimi
Birak yakami gideyim ey gönül
Her gün acı izdirap bitmedimi
Kendi yolumu çizeyim ey gönül

Uzun geceler sonu güneş doğar
Benim bu bağrımı yaktıkça yakar
Gençliğimi sonsuz bir yola sokar
Kaderim neyse bileyim ey gönül.

Sevipte sevilmeyi yaşıyayım
Huzuru ve mutluluğu bulayım
Neşe sevinçten dörtköşe olayım
Şu hayata hep güleyim ey gönül.

22/08/2012 Rize Çayeli.

Hikmet Atiş