Ey sevgili

Seni düşündüm dün gece,
Bir tek adın vardı ağzımda tek hece…
Ateşlere düşmüş bir hastayım tut elimi;
Gel de çöz bu seni söyleyen dilimi.

Düşüncelerime yön vermek imkânsız,
Bir tek ben mi kaldım tek başıma Sultansız?
Zorda olsa kendimi teselliye çalıştım,
Sabaha kadar adını sayıklamaya alıştım.

Adın bir tat oldu dilime,
Senle başlıyordu söylediğim her kelime…
İsminden başka bir şey ağzımdan çıkmadı,
Bu mecnun gönlüm hayaline doymadı.

Ey sevgili! Sevenler hayal ile avunurmuş,
Hasretinden mecnun misali yollara savrulurmuş…
Ne çare! Arayarak maşuk bulunmaz,
Adını sayıklayan gönlüme derman sorulmaz.

Ramazan Sağım