Ey! …Yalnızlığım Seni Çok Seviyorum

Var olan hayatımdan yana,
Hep benimle olan,
Ömrümden geriye,
Yine hep bu can ile kalan.

Ey! …Yalnızlığım,

Sen gönül dağımın yamacı,
Bu canın tek can ilacı,

Sana gelişlerim;
İlk önceleri hep olur acı acı,

Bulunca sende gerçek sahibini,
Bende ki her bir sancı,
Sonra bir anda olursun,
Başımın tacı.

Hani;
Sana her dönüşümde,
Her halimle beni kabullenişin,
Sarıp sarmalayıp,
İçten kucaklayışın var ya,

Hani;
Özümü özünde saklayansın ya,
O özüme beni kavuşturup,
Her defasında bana iade edişin var ya,

Arkadaşlığına, sırdaşlığına, vefasına,
Hiç doyamadığımsın ya,

Hani sende riya hiç yok ya,
Görüp de hiç rastlamadım ya,
Sırtımı güvenip de dayandığımsın ya,
Sadakatinle beni hep mutlu kılarsın ya,

Dinle bak,
Sana bir çift sözüm var.

Yarı ölü, yarı diri benliğimle,
Gamlı, yaslı, gönlümle,
Biriktirdiğim hüzünlerimle,
İçli sitemlerimle,

Dökülesi gözyaşlarımla,
Kimselere açamadığım acılarımla,
Yalnız sende bulabildiğim kendimle,

Koşup, kendisine doğru yol aldığım,
Varıp kapısında nefeslendiğim,
Kendimle dertleşmenin güzelliğine erdiğim,

Ey! .. Yalnızlığım.
Seni çok seviyorum.

Zülfikar KARAKOÇ
01.36
20.11.2011

Zülfükar Karakoç