Eylülün Okları

Bir seher vakti
Ok atıyordu eylül
Yaralıydı gül
Vadiyi ateşe vermişti
Bülbül

Geldi bahar
Kan vermek için güle
Can geldi bülbüle
O vadide dindi göz yaşı…
Boşa geçti kaç seher vakti
Veyl sana gönlüm aşktan uzaklarda dolaştın hep