Gel sadık yarim

Üşümüştün belliğdi
Sıcak bir yuva arıyordun
Nasip oldu bana vardın
Mutluydun, başını dizlerime koymuştum
Gözlerinden sevinç gözyaşları akıyordu
Hıçkırıklar içinde Allah’a şükrediyordun
Bu halin beni, sana dahada bağladı
Saçlarını okşuyordum, sadık yarim diyordum
Ben bunları söylerken
Bana dahada sıkı sıkıya sarılıyordun
Bu masumana tavırlarınla
Aşkımıza aşk katıyordun, bak yıllar geçti
Başımızda kışın beyazlığı mekan kurmuşken
Biz hala ilk gündeki sevgimizden zerre bile yitirmedik
Birbirimizi karşılıksız sevdik, saydık
Birimizin bir dediğini iki etmedik
Olumsuzlukların hepsini toplayıp
Müebbet hapse mahküm ettik
Artık ölümden bile korkmuyorum
Ancak senden ayrılık olduğu için üzülüyorum
Gel sadık yarim, yine kollarımın arasına gir
Saçlarını okşaya okşaya seni uyutayım

Abdurrahman Yıldız