Gitmişsin

Uzun zaman oldu dizelerle buluşmayalı,
Belki de duygularım küs şiirlere,
Belki sen gidiyorsun bu defa dönmemek üzere,
Belki de izin kalıyor sadece yüreğimde,
Derken,
Can kırıklarım batıyor ellerime,
Kanamaya başlıyorum,
Sen damlıyorsun gözlerimden,
Bir uğultudur gidiyor kulaklarımda,
Anlıyorum,
Gitmişsin…
Sensizlik,
Çığlık oluyor sessizliğimde,
Şimdi durgun yüreğim,
Fırtınaların esaretinde,
Uykular gelmiyor artık ziyaretime,
Üşüyorum boşluğunda,
Umutlarıma sarılıyorum sımsıkı,
Hayallerimi yakıyorum seninle birlikte,
Anlıyorum,
Gitmişsin…
Odanın ışıkları sönüyor,
Umutlarım yürümeye başlıyor karanlıkta,
Sana takılıp,
Kırılan düşlerimin üzerine kapaklanıyor
Elime batan düşlerimin birinde bir çocuk gülümsüyor,
Sonra beni görünce asıyor suratını,
Ve başını öne eğiyor,
Anlıyorum,
Gitmişsin….
Bir şey acıtıyor kalbimi,
Gözlerim nedensiz dolup boşalıyor,
Bazen bir melodi,
Bazense bir söz götürüyor beni derinlere,
Sensizlik anılarımı da öldürüp,
Umutlarımı kızıla boyuyor,
Ve ben usulca son nefesimle buluşmaya gidiyorum..
Son bir hayal daha kuruyorum giderken,
Cansız bedenimle tanışmadan,
Son kez bakabilseydin gözüme,
Ve saniyeler hediye edebilseydim sana gitmeden,
Merak ediyorum,
Ne söylerdin acaba bana?

Oktay Yalçın