Gönlümdeki Güzel Yar

Gönlümdeki Güzel Yar
Sen öfkemin dizgini hayalimin perisi
Ötelere yol açan en mübarek beldesin
Kirlenen hayal benim
Onca çaylar ırmaklar
Akar giden böğrümden hep başkasını paklar.

Yorulmadım yılgınım yıldıran yoldaşlarım
Hayalinden umudu kaldıran yoldaşlarım
Gayesini gayesizce öldüren yoldaşlarım
Her birinin leşiyle koku salar sokaklar.

Ağlarım çoğu zaman güldüğüm az görülür
Sevgilim en hal bilmez avuçtasın eldesin
Horlanan hayal benim
Yol kırıldı durmak var
Uzadı yolun benden gönlümdeki güzel yar.

Göz
Görmez
El
Ermez
Felek tutmuş
Yol başını yol vermez

Bin yıl saydı üstünde bin yıl saydı erenler
Bin yıllık ati dedi kalp gözüyle görenler
Bir bak şimdi haline kim bağını derenler
Var görünür kör gezer cisminde saklı yoklar

Anamın ağıtında göz ıslayan kedersin
Bağrıma bastım seni kayıp ele gidersin
O yüce huzurda sen ne söylersin ne dersin
Bilmese de kadrini beyni yitik ahmaklar.

Yandığım şu gecenin sabahına yakınım
Seher vakti açılan bülbül yakan güldesin
Alır benim derdimi
Gamlanır bülbül ağlar
Senden gelir gönlüme su bilmedik yangınlar

Hasan Ulusoy