Gönül durağı

Kalk git istemem seni buralarda
Sevme beni ansızın aralarda
Her günüm ayrı isyanlarda
Bittim tükendim yalanlarında

Gururumu attın yerlere
Düşürdün türlü dertlere
Güldürdün beni ellere
Sevme bir daha istemem.

Ayrılıklar içten bile değildi
Hüzünlü bir geçmişin penceresinde
Bakakaldım gözyaşlarıma
Neden yolculuk?
Neden ayrılık?
Gönül sokağında

Bir sürüvendi bendeki sen
Bir bitiş oldu sendeki ben
Bir varmış,
Bir yokmuş misali,
Gönül durağında.

Eyvallah dedim çektiğim acılara,
Bir çıkar yol aradım senelerde,
Sayende saçım oldu karbeyaz,
Gençliğim yalnız ve ayaz,
Senin ayrılıktan aldığın haz
Sadece beni yakmakmış….

Cumali Tektaş