Gönül Verdiğim

Hasretinden gerim gerim gerildim
Ses ver bana ses ver gönül verdiğim
Yokluğunda öldüm öldüm dirildim
Yas ver bana yas ver gönül verdiğim

Tek başına oynanmıyor ki oyun
Duyun artık gönül sesimi duyun
Aşk yoluna kıldan ince bu boyun
Pas ver bana pas ver gönül verdiğim

Yollar müşkül yollar uzak yollar zor
Hasretinden sönmez sinemdeki kor
Boğulmuşum yüzüm solmuş dudak mor
Gel bana nefes ver gönül verdiğim

Yâre varır mıyım binsem burağa
Sen yok isen yoldaş odum toprağa
Damla oldum düştüm gülün yaprağa
Sis ver bana sis ver gönül verdiğim

Coşari’yim özüm doğru giz bilmem
Aşk yolunda iniş bilmem düz bilmem
Kaybetmişim ben yolumu iz bilmem
Ders ver bana ders ver gönül verdiğim

İbrahim Coşar