Gül Derken Sana

Gül derken sana;
Ey güllerin kadife tenli kokusunda,
Maviye çalan kız çocuklarının,
Büyütülmüş düşleri,
Ey bir ahuzarın kırık kanat uçları,
Mübareğim ve mahremim, gündüz düşümde,
Şeker çilem çocuk gözlerimde,
Benzetemediğim ve adını bilmediğim,
Soğuk yanığı türkülerim, içi kaynayan,
Her dokunuşunda tende yara,

Gül ey İstanbul bakışlım,
Yedi tepeden yediveren,
Cemalin her aşığını tebessümlü yüzünde,
Binlere ve bilenlere gül, sırrı içinde,

Gül, efendisine açarmış en tatlı,
Efendim ol, yüreğimin sahibi,
Kokun bir meşk-i alem,
Rengin, kelebeklerde kırk kanatlı,
Sen gel, bütün çiçekler,
Sana secde edecekler,
Gül ki; büyüklüğünü görecekler,
Gül ki; değerini bilecekler,

Gül, efendim ve eyvallahım,
Semai mısralarım ve boş kağıtlara düşen, kırık dividim
Vuslat saatleri gelmeyen memleket yüreğim,
Zaman kırık yelkovanlarda sancılı,
Gidemediği gün ötesinde,
Her gün aynı an ve kavgasız bekleyişler,
Ta ki; sen gelene kadar,
Gel ve gül,
Gül ve güldür sana hasret yüzleri,
Bitir, ezel gibi sensiz bekleyişleri.