Güllerin Efendisi…

Ne bahtsızdı kimbilir, sen doğmadan KÂiNAT
Sapıtmıştı insanlar, peygamberlere inat
Putlar yapıp tapmaktı, buydu en gözde sanat…

Bilmek hayli zor işti; doğru yanlış hangisi
Sendin her an beklenen, GÜLLERiN EFENDiSi…

Vahşetin adı töre, kız doğurmak ayıptı
Cahillik hâd safhada, akıl ise kayıptı
Mazlum kan ağlıyordu, eksik sabr-ı Eyüptü…

Kurtarıcı belliydi; Âminenin incisi
Ne mutlu ümmetine, GÜLLERiN EFENDiSi…

Puta tapanı irşâd kolay bir iş değildi
Lâkin fazla geçmeden tüm bulutlar dağıldı
Eğilmez denen başlar, saygı ile eğildi

Senin ile kazındı kalplerin kiri, isi
Nâr üstüne nûrdun sen; GÜLLERiN EFENDiSi…

Ve ondört asır sonra seni arıyor gözler
Yediden yetmişine gönüller seni özler
Mevsim kısa takıldı, gelmiyor sensiz yazlar

Özlemimiz çok büyük, nebîlerin nebîsi
Ey ALLAHın HABîBi, GÜLLERiN EFENDiSi…

Mecit Aktürk